In vele sprookjes vieren zowel de liefde als de rechtvaardigheid hoogtij. Er is een boze stiefmoeder die het niet kan hebben dat haar stiefdochter de mooiste is. Zo wordt Doornroosje tijdens haar geboortefeest vervloekt, Sneeuwwitje wordt verondersteld te zijn doodgeschoten en Assepoester mag niet mee naar het feest waarop de prins zijn toekomstige bruid zal uitkiezen. Deze sprookjes eindigen allemaal met de prins die op het juiste moment ten tonele verschijnt om zijn toekomstige bruid te kussen of het glazen muiltje aan haar voet te schuiven. Eindelijk gerechtigheid! En daar zijn we dol op.
Hoe het hoorde
Als kind kijk je op naar je ouders en grootouders. Zoals zij het doen, zo hoort het.
Opa en oma, papa en mama, in veel gevallen zijn zij getrouwd en hebben zij een gezin gesticht. Heel vroeger, rond de 18e eeuw, ontstond het huwelijk en was het vaak een door de ouders geregisseerd sprookje. De dochter moest trouwen met een geschikte jongen uit hetzelfde milieu en uit dezelfde kerkgemeenschap. Dan zou het met het familiebezit en de -tradities wel goed komen. Gelukkig kwam er later een tijd dat de vrije partnerkeuze geoorloofd was, dat was een betere voedingsbodem voor liefde en romantiek.
De manier waarop men tegen relaties aankijkt en de rol van de liefde in de maatschappij is door de jaren heen behoorlijk veranderd. Het is niet meer vanzelfsprekend dat je je geliefde ontmoet op school, op het werk of op de sportclub. Steeds meer mensen gaan het web op en nemen een kijkje op een of meerdere datingsites. Voorzichtig kijken, eens iets liken, een chat beginnen en als het dan wat lijkt wordt er een afspraak gemaakt voor een eerste date.
Tegenwoordig heb je behalve de ‘happy single’ ook de single die op zoek is naar een relatie, een soort consument die het web afstruint naar kansen. De beoogde liefdeskandidaat wordt nog net niet ‘in het winkelwagentje’ gestopt en ‘afgerekend’.
Samen happy
Lange tijd was het huwelijk de enige manier om je als man en vrouw formeel aan elkaar te verbinden. De huwelijkse staat was de vrijbrief samen te gaan wonen en het bed te delen.
Het huwelijk heeft echter geen alleenrecht meer, je kunt ook kiezen voor het samenlevingscontract of geregistreerd partnerschap. Het eerste is een contract dat je op maat kunt laten opstellen door een notaris. Je kunt dat ook zelf doen en ook dat is – als het door beide partijen correct is ondertekend – rechtsgeldig. Bij een geregistreerd partnerschap zet je je handtekening bij de ambtenaar van de burgerlijke stand, maar regel je de voorwaarden verder met de notaris.
En het feestje? Je kunt bij elke vorm van samengaan kiezen voor het feest dat bij je past. Natuurlijk kun je net als bij een bruiloft een formeel moment inlassen en sprookjesachtige setting kiezen om de ‘mooiste dag van je leven’ te vieren.
Ander scenario
Je denkt bij samengaan niet direct aan een rampscenario. Helaas zijn niet alle relaties voor eeuwig. Dan weet je dat een geregistreerd partnerschap of samenlevingscontract ontbinden mogelijk is. Dan is de zakelijke afhandeling in elk geval geregeld.